Muammer Çelik

Yaş ilerledikçe sanki yalnızlık duvarlarını örme çabası içerisine giriyor insan

Gürcistan Borjomi kentinde otel odamdan Kura Nehri’ne ve karşı manzaralara bakarken anlık düşüncelerim…

Bir zamanlar yanımızda olan, bazen önümüzdeki pek çok engellerin kaldırılmasına yardım eden dostlarımıza bazı kızgınlıklarımız ve kırgınlıklarımız sonucunda nasıl davranıyoruz…

Yalnızlık Bilirim mahkumum yalnızlığaKendi iç dünyamdaSarsılmaz sandığım aile bağlarım olsa da —————-03.05.2010 Muammer Çelik

Tünel Geçiyorum bir tünelden Karanlık ve engebeliSandığım ışıklarımıVe olası dayanaklarımıDışarıda bıraktımKurban olmasınlar diyeBir sonu bilinmeze / görünmeze———————–Konya, 29 Mayıs 2008 […]

Sevgi üzerine Düşündüm… Sevgi denen şey nedir diye…İnsanlar günümüzde amaçlı seviyorlar… Planlı seviyorlar… Hedefli seviyorlar… Ve insanlarda sevgi var, ama […]

Kapatın gözlerinizi bir an… Hiçbir şey düşünmeyin… Sadece açın gönlünüzü İlahi nura… Sımsıcak hissedeceksiniz… Kalbinize bir ışığın geldiğini hissedin… Ve devamlı aktığını o ışığın… Gönlünüzü büyük bir okyanus düşünün…. Bırakın aksın akabildiği kadar o ışık/nur…

Gözlerimin önünde meşe veya yaban kestanesi veya katran ağaçları gibi ağaçlar var…. Dallar arasında masmavi bir gökyüzü görülüyor…
Masmavi gökyüzüne serpiştirilmiş beyaz bulutlarla süslenmiş gibi… Yapraklar ve kozalaklar arasında görüntü muhteşem…

Acaba çok ağır bir yük mü yüklenildi…
Çok ağır bir yük mü talep edildi…
Çok ağır bir yükle mi karşılaşıldı…
Yoksa Yük çok mu ağırlaştı…

Evet kuş misali insan,
Bakarsın uçuverir zaman tünelinin içinde,
Varır imza atar kadeş anlaşmasının metnine,
Yelken açarak geçer Akdeniz’den Ege’ye

Ecelsiz öl/dürül/en kuşlara gözyaşı dökmek istediğimde, fark ediyorum ki, kalmamış artık gözyaşım… Ve gözyaşsız bir üzüntü ile geçiştiriliveriyor kayıplar….

Ama nedense, karşılık bulamadığımız sevgilerden dostluklardan çabucak kaçıveriyoruz. Kolayı seçiyoruz yani. Bu da insanlık zaafımız olsa gerek.

Güneşli günlerin hayali Karamsar düşüncelerle iyimser olmaya çalıştığım bu sıcak yaz gününde Kendimi sağanak yağmurlar, fırtınalar arasında Buz dağlarına doğru […]

Dilek-çe Ey mumyalanmış kemikleri sahibiÇek elini artık üstümüzdenBulandırılan zihnimizdenKopar/t/ılan özümüzdenÇek elini artıkÇekiyoruz hep sencilerdenVe sen gibi görünmek isteyenlerden Ey mumyalanmış […]

Esinti  Şu anda Yıldızların şahitliğindeSeni çağırıyorumGel, tut yüreğimiBak, görBeni öğütenSen değirmenimi GelÖylece kalSadece gözlerinKonuşsunYüreğindekileri Durulsun sonraVe de sorulsunAcaba var mıyım / […]

Başkaların hayatını yaşamak Yaşıyoruz işte dostum Başkalarının hayatını Daha başkalarının hayatını yaşayanların İçimizde olur arzusu, özlemi başkalarınınBizden başkasını / da […]

Olumsuzluk Yanlışlıklar dünyasında doğruya koşmak isteyen ben Hangi doğruya ulaşacağım bilmem Yanlışları yaşamayı özlerken Anlık duygularla olmazları istersen İçerdeki insanı […]

Yalnızlığın diğer adına  Yalnız hissettiğin an kendiniGürültülü kalabalıklar arasında Bağırabilirsen avazın çıktığınca Kendi iç dünyanaBen buradayım, sen neredesin diye Ve […]